Vandaag zijn we in het paradijs! De wekker gaat al vroeg; de wekker gaat al om 6.45, dat zijn toch geen vakantie-tijden!
Als we wakker worden liggen we aangemeerd op het paradijs: Castaway Cay, Disney's privé-eiland in de Bahama's. Vanuit onze hut zien we de blauwe zee, de witte stranden en de palmbomen. Jeroen rent nog even snel naar boven om vanaf het dek een foto te maken.
Gauw allemaal onze sportkleren aan en op naar Evolution; 'avonds een 18+ club nu de plek waar iedereen zich verzamelt voor de 5kilometer-loop. We krijgen allemaal ons startnummer en luisteren naar de briefing. Het is een fun-run-walk evenement. We worden niet getimed, er staat wel een klok bij de start/finish. Nienke mag officieel niet meelopen, de minimumleeftijd is 10 jaar.. Balen, maar ze heeft zich er al lang geleden bij neergelegd; ze wil niet in de tussentijd naar de kids-club op het eiland; ze wil bij start/finish blijven wachten. We gaan als groep de boot af en lopen naar de start.. "The 5k before the 5K" wordt dit ook wel genoemd. Onderweg krijgen we geen genoeg van de uitzichten, doorkijkjes en blikken op de witte stranden. Jeroen loopt steeds weg om een foto te maken nu er nog bijna geen mensen zijn. We spreken met Nienke nog even de afspraken door en dan starten we al. Jeroen en Tijn voor Saskia en ik. Het is warm om te lopen. En vochtig. En echt bizar stom, heet klere-weer om te rennen. Saskia gaat redelijk snel wandelen; het is veel te heet en ongetraind valt het allemaal niet mee; kudos voor het proberen in elk geval! Gelukkig staan er veel waterposten langs de route; de eerste sla ik over, bij de tweede kom ik Jeroen tegen. We lopen een stukje samen en hij besluit nog even op Tijn te wachten die ook was gaan wandelen. Ik heb in maanden niet zo lekker gelopen eigenlijk, dus ik besluit m'n eigen plan te trekken en gewoon lekker door te lopen. Onderweg kom ik iedereen nog wel tegen en we high-fiven wat. Bij de finish wordt ik door een super-enthousiaste Disney staff-member de finish over gegild. In 36.44 heb ik 4,97 km gelopen. Dat ging inderdaad lekker :) Ik vind Nienke al vrij snel en samen wachten we op Jeroen die een paar minuten later komt. We gaan Tijn tegemoet lopen. In een stil hoekje doen we nog even een startnummer-wisseltruc en zo is Nienke ineens ook deelnemer die samen met Tijn over de finish gaat. We lopen nog verder terug om Saskia op te halen. Arme kind heeft het helemaal gehad in de hitte en zit stuk. Met z'n allen komen we voor de laatste keer over de finish. Ja, het is een klere-end en ja, ze wandelde bijna het hele stuk en ja, ze is een van de laatsten (wat toch best gek is aangezien er een heleboel dikke amerikanen wandelden.. die waren eerder over de finish dan ik zelfs.. ;) De route leende zich wel enorm voor afsnijden natuurlijk ;) ).. maar SHE DID IT! Die medaille heeft ze dubbel en dwars verdiend!
We pakken het treintje terug naar de boot om ons in bikini/zwembroek te hijsen en de overige spullen te pakken. We zoeken een ligbedje op waar ook schaduw is, parkeren onze spullen. Saskia gaat op zoek naar de tienerclub, dat is gezelliger dan bij je vader en moeder hangen natuurlijk ;)
Ineens bedenk ik me dat Saskia geen zonnebrand op heeft :o Dat is wel bittere noodzaak hier! We proberen te appen, maar er blijkt een netwerk-storing te zijn op het eiland. Ik was toch al van plan op onderzoek uit te gaan, wat te drinken scoren.. ik ga die hideout wel zoeken. Het was wel echt zoeken naar de hinden-teen-area maar uiteindelijk gevonden :) Tijn wil ook graag naar de hide-out; ook zijn club heeft daar vandaag hun ruimte, Nienke gaat met ons mee, we gaan naar de snorkel-zone. Eens kijken of we Mickey kunnen vinden. Je moet wel verplicht een zwemvest aan. Nienke vindt het maar niks, er zwemmen visjes bij het strand en dat vind ze maar eng ofzo. Ik krijg haar niet mee verder het water in. Ze gaat terug en ik zwem achter Jeroen aan. We hebben geen flippers of snorkel en het is wel echt een eind zwemmen. Halverwege heb ik het wel gezien eigenlijk; we moeten tegen de stroom in terug; ik vind het wel best en draai om. Na een tijdje komt Jeroen ook weer terug. Hij heeft het gehaald tot Mickey! Alleen toen hij de visjes bij het strand wilde filmen deed de GoPro niets meer :{ Zal het straks wel weer gaan doen ofzo.
Dan maar eerst eten bij het buffet. Ranzil, onze vaste ober loopt rond en ook Made zien we rondlopen. Grappig om te zien dat het personeel van de boot ook op het eiland wordt ingezet. Naast het BBQ-buffet is er ook een buffet met vers fruit; mjam! Na het eten gaan we verder kijken op het eiland. Winkeltjes kijken voor een typisch Castaway Cay souvenir, maar zien eigenlijk niets leuks. Jeroen koopt nog wel een hardloopshirt van de 5K; de damesversie is echter enorm lelijk en daar ga ik echt geen 45 dollar aan afdragen. (andere kleur ipv bloedrood, getailleerd, v-halsje ipv hele hoge ronde hals en ik had 'm zeker gekocht).
Bij de Pelican Plunge gaan Nienke en ik de glijbaan af. Zwemmen naar de glijbaan toe en best een eindje terugzwemmen; je kan er echt niet staan.
Tijn komt ook naar de Pelican Plunge en hij en Nienke blijven daar een tijdje, ze komen Rosa tegen (ons tafelgenoot) en spelen heerlijk.
Jeroen en ik gaan eens op Serenity Bay kijken, adult only :) Weer die hete landingsbaan over ;) Leuk om die kant van het eiland te ontdekken, de begroeiing is heel dicht op sommige plekken en we lopen een stuk over het pad achter het strand daar. Terug pakken we het treintje; 5k rennen en een eind zwemmen.. ik ben er wel klaar mee. Bij de Guest Service zien we Sam weer :) We worden weer heel enthousiast onthaald, vraagt ons waar Saskia, Tijn en Nienke zijn (ze weet de namen nog! :D ) en hoopt ons nog met z'n allen te zien voor we morgen van boord moeten. Auw! Daar wilde ik nog niet aan denken ;) We komen Tijn en Nienke weer tegen en ook Saskia komt weer onze kant op. We merken dat een hoop mensen al weer naar de boot gaan. Wel jammer dat er niks meer te snacken valt op het eiland.
In een hangmat lees en dut ik wat.. Saskia probeert in de hangmat naast me te klimmen... en heeft daar meerdere pogingen voor nodig. :D
Uiteindelijk wordt het echt tijd om terug naar de boot te gaan. We maken nog wat foto's, kijken nog een paar keer achterom vanuit het treintje en dan is onze dag in het paradijs echt voorbij.
Allemaal onder de tropische stortbui-douche (wat een superding!) en naar ons laatste diner. Nienke en Rosa hebben grote lol en langzaam zien we Castaway Cay kleiner worden. Ranzil vertelt ons dat we morgenochtend om 6.45u (WAAAATTTTT???!!!) weer aan deze tafel worden verwacht voor het ontbijt. Daarna mogen we nog even de laatste spullen uit de hut pakken en dan moeten we de boot af. Vanavond zetten we de koffers bij de deur en die worden afgehandeld en kunnen we weer ophalen vlak voor we in de auto stappen.
Vandaag eten we "breaded and deep fried brie" (het stukje brie had groter gemogen ;) ), chateaubriand en GrandMarnier-souffle. Eigenlijk had ik nog wel zo'n souffle gelust, dem wat was dat lekker! Nog een toetje bestellen is geen probleem bij Disney.. maar het ging me toch net te ver ;)
Saskia is al weer naar Vibe gevlucht ;) Vanavond mag ze tot het einde blijven (1.00 :o) maar wel morgen op tijd opstaan zonder zeuren ;) Tijn wil graag naar Edge.. Nienke wil met Rosa op de foto met Mickey.. en dus sluiten we achter aan de enorm lange rij met Roy en Vanessa.. Al kletsend gaat dat toch redelijk snel en na de foto kunnen we meteen door naar het theater. De meiden hebben het vreselijk gezellig met elkaar in het theater. Wij zien een variant van Animagique ;)
Nog een cocktail op het dek boven en dan is het tijd om nog even te lezen in bed en op de kinderen te wachten. Tijn is er snel, het wachten is op Saskia.. Jeroen slaapt al lang als ze terug komt. Ze heeft het super gehad!
De wekker gaat erg vroeg de volgende ochtend en we ontbijten in Royal Palace. We delen onze envelopjes met fooien uit en dan is het tijd om afscheid te nemen van de boot. Jammer dat we Sam niet meer tegen zijn gekomen.
Bij de koffers aangekomen zien we al snel drie van de vier koffers, maar de laatste lijkt zoek.. Dat zou wel een dipje zijn, aangezien daar iPads in zitten. Stom om die niet in de handbagage te houden natuurlijk, maar ff niet bij nagedacht. Gelukkig vinden we 'm bij de koffers waar het label vanaf is geraakt en kunnen we de auto opzoeken.
Wat waren dit drie toffe dagen!!